majburlab qilgandek Miraning og'ziga qalin qotogini tinimsz tiqa bir necha soniya ushlab turardi. Mira esa nafas yetishmay oqchib ketar bir ikki nafas olganda Roman yana bu ishni takrorlardi.
Sofiya qimirlamasdi. Ko‘zlari ochiq, yuragi urmoqda. Nigohi Roman harakatiga mixlangandi. U asta ohang bilan nafas ola boshladi. Uning badanida sovuq yugurdi. Ko‘zlarini yumdi. Ichkaridan bosim, hayajon, ishtaha — uyg‘ondi.
U shoshmasdan yotoqqa qaytdi. Ko‘ngli zirqirab turardi. Yotoqqa o‘tirib, telefonini oldi. Brauzerga barmog‘ini qo‘yib yozdi:
"Ota & extirosli qiz"
Ekranda bir nechta videolar chiqdi. Barmog‘i bilan tanladi. Videoni yoqdi. Eshitilgan ovozlar, harakatlar unga tanish tuyuldi. U yotoqda yonboshlab, bir qo‘li bilan ekran tomosha qildi, ikkinchi qo‘li esa asta harakatlana boshladi.
Nafasi tezlashdi. Tanasi titradi. U labini tishlab, ko‘zini yumdi. Videodagi har bir ohang, har bir harakat unga yaqinlashgandek edi. Oxirgi zo‘riqishda badani silkindi.
U sekin, chuqur nafas olib, telefonni yoniga qo‘ydi. Ko‘zlarini yumdi. Yorug‘lik o‘chdi.
U uxlab qoldi.
Mira ertalabdan telefon qilgancha o‘z ishlariga jo‘nab ketdi. Shahar tashqarisida ikki kunlik seminarga chaqirilgan edi. Uyda faqat Roman va Sofiya qolishdi.
Roman mehmonxona burchagidagi stolda noutbuk bilan ishlayotgandi. Sofiya esa divanda yotib, telefonini titkilardi. Lekin Sofianing hayollarida kechagi Roman va onasining holati. Oziga ozi:— BDSM faqat yevropada desam Roman ham wokishmas ekanda. Xona ichida yengil musiqa, issiq havo va oraliq sukunat hukm surardi.
— Siz doim bunchalik jiddiymisiz? — dedi Sofiya kinoyali kulgi bilan.
Roman boshini ko‘tarmadi: — Ishlayapman.
— Men sizni chalg‘ityapmanmi?
—xozircha yoq
— Demak ilgari chalg‘itgandim?
Roman bu safar jilmaygandek bo‘ldi. Sofiya esa unga qarab, qoshlarini chimirdi.
— Ehtimol, sizni qo‘rquv tutyapti? Yoki siz meni qandaydir oddiy qiz deb o‘ylaysiz? Lekin siz bilasizmi, Evropada mendan ko‘z uzolmaydigan erkaklar qancha edi? Birgina nigohim bilan ularni o‘zimga rom qilardim…
Roman indamadi. Faqat klaviaturani bosishda biroz to‘xtadi.
— Va endi, men... sizning oldingizda shunchaki bir... hech kim bo‘lib qolganman, shundaymi?
Roman ko‘zini oynaga qaratdi: — Masofa muhim. Bizda...
— Bizda? — Sofiya ohang bilan kuldi. — Menimcha, bu faqat siz. Men esa... sizga hech qachon ochiqcha taklif bermadim. Faqat yuraman. Faqat kulaman. Faqat... sizga o‘xshagan erkakning nigohini ko‘rmoqchiman. Lekin u nigoh yo‘q.
Roman yutindi. Uning bo‘yni qizargandek bo‘ldi.
Sofiya oshxonaga o‘tdi. U yerda suv quyayotgandek bo‘ldi va birdan…
— Voy! — dedi u baland.
Qasddan harakat qilgandek, kofe ko‘ylagiga to‘kildi. Ko‘ylak ho‘l bo‘ldi, yopishib qoldi. Ko‘krak chizig‘i aniq ko‘rinib turardi.
— Endi bu bilan yurib bo‘lmaydi, a? — dedi u Roman tomonga qarab, go‘yo izoh kutgandek.
Roman jim.
Sofiya ustki ko‘ylagini yecha boshladi. Ostida oppoq ichki kiyim. Sochlarini ortga tashlab, yengil harakat bilan ko‘ylakni polga tashladi.
— Shunchaki kiyim, to‘g‘rimi?
Roman chuqur nafas oldi: — Men... bog‘ga chiqib kelaman.
U stuldan turdi, tez yurib orqasiga o‘girilib, eshikdan chiqdi. Yuragi urar, qo‘liga sigaretini olin bog tomon ketdi.
Sofiya esa jim qoldi. Ko‘zlari o‘chdi, labining kulgusi pasaydi.
— Demak, hatto men ham sizga yetmayman...
Bir zumda dush xonasiga kirdi. Boshini silkitdi. Ichki kiyimda dushga kirib ketdi. Qanday kiyim kiyish haqida o‘ylamadi ham. Suv tanasidan oqib tushayotganida hech narsa sezmaslikka harakat qilardi, lekin yuragi urayotgan edi.
Eshikni quflashni unutdi.
Roman qaytib kelib, dush yonidan o‘tarkan, ochiq eshikdan ichkariga ko‘z tashladi. Sofiya teskari turibdi. Belini ohang bilan egib, sochlarini yuvmoqda edi. Ko‘kraklari erkin silkinib, har bir harakati yondirar edi.
Roman bir necha lahza tikilib qoldi. Nafasi tezlashdi. Ammo ortga qaytdi.
U asta yurib ketayotganida, ichida “bu noto‘g‘ri” degan ovoz qaytadan uyg‘ondi.
Kechqurun Sofiya siynaband taqmagan holda, tor sport top va shortikda yurdi. Ko‘kraklarining chizig‘i tanasi bilan birga harakatlanar, u esa go‘yo buni sezmaslikka urinardi. Lekin bu harakatlar — Romanni sinash edi.
Roman qaramaslikka harakat qildi. Ko‘zini kitobga qadadi. Ammo ichida Sofiya. Har bir yurgan, har bir harakati unga qaytib eslanardi.
U ko‘zlarini yumdi.
“U mening qizim… yo‘q… o‘gay qizim… bu mumkin emas.”
Ammo hayollar... hayollar o‘z ixtiyorida emasdi.
1-bob 1-qism yakunlandi. Davomi bor
By S.A.